మన సంస్క•తీ సంప్రదాయాలలో వ్రత కథలకు పెద్దపీట వేశారు. ఇవి నిష్టగా ఆచరించడం వల్ల సంస్కారం, దైవభక్తి, జ్ఞానం, ఆరోగ్యం అలవడుతాయి. కేవలం ఇవి భక్తిదాయకమైనవే కాదు.. ముక్తిని, మోక్షాన్ని ప్రసాదించే పక్రియలు. వీటిని ఆచరించడానికి అనువైన విధంగా ఆయా తిథులను నిర్దేశించారు. ఆ సమయంలో ఉండే వాతావరణానికి తగినట్టు ఆహార నియమాలను పాటిస్తూ, ఈ వ్రతాలను ఆచరించడం వల్ల ఆరోగ్యంతో పాటు ఆధ్యాత్మికత పెంపొందుతాయి. సెప్టెంబరు
దక్షిణామూర్తి ఈశ్వరాలయాల్లో దక్షిణ దిక్కున విలసిల్లే దైవం. ఆయన గురువులకు గురువు. నిత్య యవ్వనుడు. మౌనముద్రలో నిశ్చలంగా ఉపదేశించే మహాయోగి. శాంతమూర్తి. చిద్విలాసుడు. అటువంటి సచ్చిదానంద మూర్తినే స్మరించుకుంటూ చేసి ఈ స్తోత్ర రచన గంభీరమైన శైలిలో నడుస్తుంది. సకల ప్రాణుల సృష్టి - స్థితి - లయాలకు కారణభూతుడైన పరమ గురువును తన కవితాధారతో స్తుతించడానికే ఆదిశంకర భగవత్పాదుల వారు ఈ రచన చేసినట్టు కనిపిస్తుంది. రాహుగ్రస్త దివాకరేందుసదృశో మాయా
మట్టి కున్న ‘బుర్ర’ మన మట్టి బుర్రలకు తెలిసేనా మట్టిలోని ‘మహిమ’ మన మందబుద్ధికి అందే మనం మరమనుషులమై పోయాం. కృత్రిమమైన తెలివితేటలు మితిమీరి, సహజ లక్షణాలు చచ్చిపోయాయి. ఇక ప్రకృతి మేధా శక్తిని ఎక్కడ గుర్తిస్తాం? సృష్టిచాతుర్యంపై దృష్టి పెడితే చాలు, తన్మయత్వం చెందుతాం. పసిపాప అవసరాలకు కావలసిన పదార్థా లన్నీ తల్లిపాలలో సమకూర్చబడినాయి. బిడ్డ పెరిగిన పిదప తల్లిపాలు సహజంగా ఆగి పోతాయి. ఇదీ శరీరం యొక్క నేర్పరితనం!! మన
ఒక గ్రామంలో ఒక ఉపాధ్యాయుడు ఉండేవాడు. ఆయన హూణ భాషలో పట్టభద్రుడు. అంతేకాక గణితంలో ఎంతో ప్రావీణ్యం సంపాదించాడు. అతనిది బట్టతల. ఒకరోజు ఆ ఉపాధ్యాయుడు ఊరికి దూరంగా ఉన్న మరో గ్రామానికి కాలినడకన బయల్దేరాడు. అది మిట్ట మధ్యాహ్న సమయం. ఎండ మలమల మాడ్చివేస్తోంది. చేతిలో గొడుగు లేదు. పైగా బట్టతల. ఎండ నుంచి ఎక్కడైనా తలదాచుకుందామంటే దారిలో ఎక్కడా ఒక్క చెట్టు కూడా కనిపించలేదు. ఇటువంటి పరిస్థితుల్లో
రమణ మహర్షి దగ్గరికి ఓసారి పాశ్చాత్యుడు వెళ్ళి సలహా అడిగాడట - ‘స్వామీ! నాకు ఈ ప్రపంచానికి సేవచేయాలని ఉంది. ఎలా చేయమంటారు? అని అందుకు మహర్షి చెప్పారట - నాయనా ముందు నీకు నువ్వు సేవ చేసుకో. ప్రపంచానికి సేవ చేసినట్లే అని ఈ సరళమైన సలహాలో చాలా అంతరార్థం ఉంది. కాఠిన్యమూ ఉంది. మనిషి తనను తాను ఉద్ధరించు కోవడమంటే ఎలా ? సాటి
