శ్రీకాళహస్తి పేరు వినగానే అందరికీ గుర్తుకు వచ్చేది- శ్రీ- సాలె పురుగు, కాళ- సర్పము, హస్తి- ఏనుగు అనే మూగ జీవాలకు ముక్తినిచ్చిన క్షేత్రమనే విషయం. అయితే ఎక్కువగా వాడుకలో ఉన్నది ఈ సాలె పురుగు, పాము, ఏనుగు కథే. కానీ, దీనికంటే ముందే ఇక్కడ చాలా ఉదంతాలు జరిగిన దాఖలాలున్నాయి. గతంలో శ్రీకాళహస్తి ప్రాంతాన్ని గజకాననం అని పిలిచే వారు. బ్రహ్మ ఇక్కడ పరమశివుడి గురించి తపస్సు చేసిన

మనం నిత్య సంభాషణల్లో ఎన్నో పద ప్రయోగాలు చేస్తుంటాం. వాటిలో కొన్నిసార్లు ‘సామెతల’ను ఉపయోగిస్తుంటాం. కాల ప్రవాహంలో అవి మన వాడుక భాషలో అతికినట్టు స్థిరపడిపోయాయి. తెలుగు నాట ఇటువంటి సామెత ప్రయోగాలు చాలా ఉన్నాయి. ఒక్కో సామెత ఒక్కో ‘కథ’ చెబుతుంది. అది పరమార్థాన్ని బోధిస్తుంది. వీటిలో కొన్ని హాస్యోస్పోరకంగా అనిపిస్తే, మరికొన్ని వికాస భావాలను కలిగిస్తాయి. అటువంటి కొన్ని ‘‘సామెత కథ’’ల పరిచయం. హైదరాబాద్ దక్కనీ

మన పూర్వీకులు ఏడాదిని రెండు ఆయనాలుగా, పన్నెండు మాసాలుగా విభజించారు. ప్రతి మాసంలో రెండు పక్షాలు వస్తాయి. అంటే ప్రతి నెలలో రెండుసార్లు ఏకాదశి తిథి వస్తుంది. ఇలా ఏడాదికి ఇరవై నాలుగు ఏకాదశులు.. ఒక్కో దానికి ఒక్కో విశిష్టత. ఇరవై నాలుగు ఏకాదశులు ఏదో ఒక విశిష్టతను కలిగి ఉన్నాయి. అటువంటి వాటిలో పుష్య శుద్ధ ఏకాదశి ఒకటి. దీనినే పుత్రదైకాదశి అని, రైవత మన్వాది దినమని కూడా

అంగుత్తరనికాయ గౌతమబుద్ధుడు చెప్పిన ఐదు లక్షణాల సిద్ధాంతమే ‘అంగుత్తరనికాయ’. ప్రతీ మనిషీ నిరంతరం జ్ఞాపకం ఉంచుకోవాల్సిన విషయాలు ఏమిటంటే.. 1. ఏదో ఒకరోజున నాకు అనారోగ్యం కలుగుతుంది. దాన్ని నేను తప్పించుకోలేను. 2. ఏదో ఒకరోజున నాకు వృద్ధాప్యం వస్తుంది. దాన్ని నేను తప్పించుకోలేను. 3. ఏదో ఒకరోజున నన్ను మృత్యువు కబళిస్తుంది. దాన్ని నేను తప్పించుకోలేను. 4. నేను అమితంగా ప్రేమించి, నావి అని భావించే వస్తువులు, సంపద, ఆస్తి.. అన్నీ ఏదో ఒకరోజున మార్పునకు,

శ్లోకం: కర్మణ్యేవాధికారస్తే మా ఫలేషు కదాచన । మా కర్మఫలహేతుర్భూ: మా తే సంగోస్త్వ కర్మణి ।। పదచ్ఛేదం: కర్మణి - ఏవ - అధికార: - తే - మా - ఫలేషు - కదాచన - మా - కర్మఫలహేతు: - భూ: - మా - తే - సంగ: - అస్తు - అకర్మణి ప్రతి పదార్థం: తే= నీకు, కర్మణి ఏవ= కర్మాచరణలోనే, అధికార:= అధికారం ఉంది, ఫలేషు=