నీచ స్నేహితుడు నీచబుద్ధి కలిగిన స్నేహితుడి వల్ల మనకు ఆపదలు వస్తాయి. సాయం చేసే గుణం ఉన్న వాళ్లను చూసి ఓర్చుకోలేని వాళ్లు తమకు తెలియకుండానే ఇతరులకు హాని చేస్తారు. అలాంటి వారితో స్నేహం ఎప్పటికైనా ప్రమాదాన్ని తెస్తుంది. అలాంటి స్నేహితుడి వల్ల ప్రాణాలను పోగొట్టుకున్న హంస కథ ఇది. మహేంద్రపురంను ఆనుకుని ఉన్న అడవిలో ఓ హంస, పావురం ఎంతో స్నేహంగా ఉండేవి. హంస పున్నమి నాటి చంద్రునిలా తెల్లగా నిగనిగలాడుతూ

కాళీ మాత ఆలయంలో ఒకరోజు భక్తులంతా కలిసి లడ్డూ ప్రసాదం తయారు చేస్తున్నారు. అయితే, ఎక్కడి నుంచి వచ్చాయో తెలియదు.. వాళ్లు తయారు చేస్తున్న లడ్డూలకు చీమలు పట్టడం మొదలైంది. రామకృష్ణ పరమహంస చెప్పిన ప్రకారం జీవహింస చేయకూడదు. మరి, ఆ చీమలను ఎలా తొలగించాలనేది వారికి పెద్ద సమస్య అయ్యింది. ‘చీమలను చంపకుండా, వాటిని వదిలించడం ఎలా?’ అని వారంతా ఆలోచనలో పడ్డారు. వాటిని చంపకుండా ఉండటానికి ఏం చేయాలో చెప్పాలని నేరుగా

పరమేశ్‌.. అందరిలాగానే మొదట్లో క్రేజ్‌ కొద్దీ అమెరికా వచ్చారు. కానీ, ఇక్కడ జీవించడం మొదలుపెట్టాక.. ఇక్కడి ప్రభుత్వానికి పన్నులు కడుతూ, పరోక్షంగా జాతి నిర్మాణంలో పాలుపంచుకుంటున్నాననే భావన కలిగాక.. దేశంపై ప్రేమ పెంచుకున్నారు. ఇప్పుడు అమెరికాలో జరిగే ఓ కౌంటీ ఎన్నికల్లో పోటీచేస్తూ.. దేశానికి సేవ చేయాలని నిర్ణయించుకున్నారు. అమెరికా సంయుక్త రాష్ట్రాల్లోని జార్జియా రాష్ట్రంలో పుల్టన్‌ కౌంటీ అనే జిల్లాలో జాన్స్‌క్రీక్‌ సిటీ కౌన్సిల్‌ (నంబర్‌ 4)కు పోటీ చేస్తున్న

మహాకవి కాళిదాసు ఒకనాడు మండు వేసవిలో మిట్ట మధ్యాహ్నం ఒక కుగ్రామానికి చేరుకున్నాడు. దాహం వేయడంతో కాళిదాసు ఓ గుడిసె వద్దకు వెళ్లాడు. ‘దాహంగా ఉంది. నీళ్లు ఇవ్వండి’ అని గుమ్మం ఎదుట నిలిచి అడుగుతాడు. గుడిసె లోపలి నుంచి ఓ ముదుసలి మహిళ వచ్చి ‘మీరెవరు? ఎక్కడి నుంచి వస్తున్నారు?’ అని ప్రశ్నిస్తుంది. ‘నేను ఎవరో తెలియకపోవడం ఏంటి? నేను ఓ పెద్ద పండితుడను. ఎవరిని అడిగినా చెబుతారు’ అన్నాడు కాళిదాసు ఒకింత

రేంవడు అంటే రజకుడు. ఈ సామెత పుట్టడం వెనుక ఒక చిన్న కథ ఉంది. అనగనగా ఒక ఊరు. ఆ ఊరిలో ఒక రేవు ఉండేది. చాకలి రోజూ ఆ రేవుకు వచ్చి బట్టలు ఉతుకుతుండే వాడు. ఒకరోజు సగం బట్టలు ఉతికి ఒడ్డున ఆరేస్తుండగా, అకస్మాత్తుగా వాగు పొంగింది. ‘అయ్యో! అయ్యో! నా బట్టలు’’ అంటూ అతడు కొట్టుకుపోతున్న బట్టలను పట్టుకోవడానికి వాగులోకి పరుగెత్తాడు. కానీ, అప్పటికే కొన్ని బట్టలు వాగులోకి