1892. స్టాన్‍ఫోర్డ్ యూనివర్సిటీ.. అందులో చేరాలనే తపన గల ఓ యువకుడు అంత ఫీజు కట్టలేక ఏం చేయాలో తెలియని స్థితిలో ఉన్నాడు. అతను తల్లిదండ్రులు లేని అనాథ. అతనూ, అతని స్నేహితుడు కలిసి ఒక ఆలోచన చేశారు. వాళ్ల యూనివర్సిటీలో ఒక సంగీత కచేరి ఏర్పాటు చేద్దామనీ, అందులో ఖర్చులు పోను మిగిలిన దానితో తమ ఫీజులు కట్టెయ్యవచ్చు అనీ నిర్ణయించుకున్నారు. ఇద్దరూ కలిసి అప్పట్లో గొప్ప పియానో వాద్యకారుడైన
చిత్రకారుడు రోదిస్తూ బొమ్మలు గీయడు. శిల్పి దుఃఖిస్తూ శిల్పాన్ని చెక్కడు. నృత్యకారుడు విలపిస్తూ నాట్యం చేయడు. గాయకుడు బాధపడుతూ గీతాన్ని ఆలపించడు. సంగీతకారుడు కుమిలిపోతూ సంగీతాన్ని వినిపించడు. కవి బరువెక్కిన గుండెలతో కాదు.. తేలికైన హృదయంతోనే తన రచనలకు రూపునిస్తాడు. ఇంకా ఎందరో.. తమ కళలు, వృత్తి పనుల్లో నిమగ్నమైన వారు ఆనందంతోనే ఆయా పనులను ఆవిష్కరిస్తారు. ఎందుకంటే ఏదైనా పనిలో ఉన్నవారు ఆ పనిలో నిమగ్నమవుతారు. అది బ్రహ్మానంద క్షేత్రం. అందులో ఉండేది కేవలం ఆనందమే. ఆ ఆనందంలో
ఒకరోజు వశిష్ఠుడు విశ్వామిత్రుని ఆశ్రమానికి వచ్చాడు. ఇద్దరూ అనేక విషయాలపై మాట్లాడుకున్నారు. వశిష్ఠునికి వీడ్కోలు పలుకుతూ విశ్వామిత్రుడు కలకాలం గుర్తుండేలా ఒక విలువైన కానుక సమర్పించాలని భావించి తన వెయ్యేళ్ల తపశ్శక్తిని ఆయనకు ధారపోశాడు. వశిష్ఠుడు దానిని మహదానందంగా స్వీకరించాడు. కొన్నాళ్లకు విశ్వామిత్రుడు వశిష్ఠుని ఆశ్రమానికి వచ్చాడు. వశిష్ఠుడు ఆయనకు సకలోపచారాలు చేశాడు. పుణ్యానికి సంబంధించిన ఆధ్యాత్మిక విషయాలపై మాత్రమే ఇద్దరూ మాట్లాడుకున్నారు. చివరకు విశ్వామిత్రునికి వీడ్కోలు పలుకుతూ వశిష్ఠుడు, అప్పటి
‘‘జీవిత లక్ష్యం ఏమిటి?’’ ఆశ్రమానికి కొత్తగా వచ్చిన శిష్యుడు అడిగాడు గురువు గారిని. ‘‘జీవితంలో ఎంతో బ్రహ్మానందం ఉంది. కానీ, మామూలుగా జీవించాలని మనం అనుకోవడం లేదు. ఏదో సాధించాలని పరుగులు పెడుతున్నాం. జీవించడమే ప్రాతిపదికగా ఉన్న జీవితాన్ని ఓ సాధనంగా మార్చుకోవాలని అనుకుంటున్నాం. ఆశయాల పేరుతో తీస్తున్న ఈ పరుగులు మనలో ఉద్విగ్నతలను, ఆందోళనలను పెంచుతున్నాయి’’ అని బదులిచ్చారు గురువు గారు. దైవాన్ని గుర్తించి, నోరెత్తకుండా మన పని మనం చేసుకుపోవడమే
అమ్మ లేదని కొందరికి బాధ. అమ్మ ఉందని మరికొందరికి వ్యధ. ఎంతటి వ్యత్యాసం? ఎంతటి దౌర్భాగ్యం?.. అమ్మలేని కొందరి జీవితాలను పరిశీలిస్తే కళ్లలో నీళ్లు ఘనీభవించి కళ్లు మసకబారిపోతాయి. అమ్మ ఉన్న కొందరి ఉన్మాదుల జీవితాలను చూస్తే గుండె రగిలిపోతుంది. ఇంతటి ఘోరాతి ఘోరమా అని రక్తం ఉడికిపోతుంది. రెండు సంవత్సరాల క్రితం అమ్మ సేవలకు గంటల ప్రకారం లెక్కలు కట్టారట. ఆమె సేవలకు కట్టిన విలువ ఎంత తెలుసా?
