మన తెలుగు వారంతా గర్వంగా చెప్పుకోవాల్సిన పేరు- శ్రీకృష్ణదేవరాయలు. ఈయన విజయనగర సామ్రాజ్యాన్ని ఏకఛత్రాధిపత్యంగా ఏలడమే కాదు.. మన మాతృభాష తెలుగును దశదిశలా వ్యాపింప చేశారు. భాషా ఉన్నతికి పాటుపడ్డారు. రాయల వారు 15వ శతాబ్దంలో విజయనగర సామ్రాజ్యాన్ని పరిపాలించారు. ఆయనకు సాహితీ అభిలాష మెండు. ‘సాహితీ సమరాంగణ చక్రవర్తి’ అనేది ఆయనకు గల అనేక బిరుదుల్లో ఒకటి. అందుకు తగినట్టే ఆయన ‘భువన విజయం’ అనే సభను నిత్యం నిర్వహిస్తుండే వారు. ఇందులో అష్టదిగ్గజాలు

క్షమా శస్త్రం కరే యస్య, దుర్జనం కిం కరిష్యతే (సహనమే ఆయుధమైన వారిని దుర్గార్గులు ఏం చేయగలరు?) సాధారణంగా ఇతరుల వ్యాఖ్యలకు మనం తీవ్రంగా స్పందిస్తాం. కానీ, మన వ్యాఖ్యలు ఇతరులను ఏ విధంగా బాధిస్తున్నాయనేది అసలు పట్టించుకోం. ఇతరులు మనకు అలజడి కలిగించినంతగా, మనమూ వారికి అలజడి కలిగిస్తూ ఉండవచ్చు. ఇతరులు మన ప్రవర్తనతో బాధపడి, మన నుంచి తప్పించుకుని పారిపోకూడదు. అలా చేస్తున్నారంటే మనం మనుషులను కోల్పోతున్నామని అర్థం. ఈ అవగాహన, ఎరుక, పరిజ్ఞానం కలిగి ఉండటమే

సంపాదకీయం ఆనందంగా జీవించడం.. అందరినీ ప్రేమించడం ఆదరంగా కనికరించడం.. సమత.. మమతలతో పరవశింపచేయడం.. ఇదే శివతత్త్వం. ఇదే సదాశివుని వ్యక్తిత్వం. సనాతనమైన శివతత్త్వం ఇప్పుడు ఆధునిక వ్యక్తిత్వ వికాస సూత్రమై విరాజిల్లుతోంది. ఆనందకరమైన జీవనానికి అందమైన బాటలు వేస్తోంది. పరమశివుని తత్త్త్వం సామాన్య మానవుని వ్యక్తిత్వానికి దగ్గరగా ఉంటుంది. శివుని దృష్టిలో అందరూ సమానమే. రాజైనా, పేదైనా, మిత్రుడైనా, శత్రువైనా, చక్రవర్తి అయినా, భిక్షగాడైనా శివుని దృష్టిలో అంతా ఒక్కటే. దైవాల్లో పరమశివుని అంతటి భక్త వశంకరుడు మరొకరు లేరు. ‘నమస్తే సదాశివా!’ అంటే

ఇంట్లో ఉన్న చీకటిని పోగొట్టడానికి దీపాన్ని వెలిగిస్తాం. అలాగే, జీవితంలో ఉన్న సమస్యల నుంచి బయటపడటానికి మనకు మనమే జ్ఞాన దీపాన్ని వెలిగించుకోవాలి. అంటే, మనకు మనం కృషి చేసి ఆయా కష్టాల నుంచి గట్టెక్కాలి. మనలో ఉన్న అజ్ఞానమనే చీకటిని ప్రయత్నపూర్వకంగా మనమే దూరం చేసుకోవాలి. కష్టాలకు కంగారు పడకుండా ధైర్యజ్యోతులను నింపుకుని కష్టాలకు స్వస్తి పలకాలి. ఒక దీపం మరో దీపాన్ని వెలిగించినట్టే మన జీవితాన్ని మనం చక్కదిద్దుకుంటూనే సాటి మనిషి కష్టంలో ఒక

తరగతి గదిలో ఉపాధ్యాయుడు చెక్కే శిల్పం- విద్యార్థి. విద్యార్థుల భవిష్యత్తును.. తద్వారా దేశ భవిష్యత్తును తీర్చిదిద్దేది ఉపాధ్యాయులే. మన భారతీయ విద్యావిధానం ప్రపంచంలోనే విశిష్టమైనది. క్రీస్తుపూర్వమే మన దేశంలో గొప్ప గొప్ప గురుకులాలు ఉండేవి. నలంద, తక్షశిల వంటి విశ్వవిద్యాలయాలు ఉండేవి. శాస్త్రపారంగతలున్న గురువులు వివిధ శాస్త్రాలలో విద్యార్థులను మెరికల్లా తీర్చిదిద్దేవారు. కొందరు గురువులు దేశ చరిత్ర గమనాన్నే మార్చారు. శాస్త్రాల పురోగతిలో మైలురాళ్లుగా నిలిచారు. మన పురాణాల్లో గురుశిష్యుల సంబంధాలపై బోలెడన్ని కథలు ఉన్నాయి. గొప్ప గొప్ప గురువుల గురించి, వారి