భారతీయ సంస్క•తిని మనం భూతద్దంలో చూడటం లేదు. చిన్న అద్దంలో చూస్తున్నాం. ఔను. ‘భారతీయ సంస్క•తి’ అనే కొండను మనం చిన్న చేతి అద్దంలో చూస్తున్నాం. అంటే, చాలా తక్కువ చేసి చూస్తున్నాం. ఆడంబరంగా ప్రదర్శించకుండా, మనకు మనం తగ్గించుకుని వినమ్రంగా చూస్తున్నాం. మేరు పర్వతం వంటి మన సంస్క•తిని మన సంస్కారంతో, ఆడంబరంగా ప్రదర్శించకుండా వినమ్రతను ప్రదర్శిస్తున్నామా; ఆ రకంగా దాని గొప్పదనాన్ని మరింత పెంచి చూపిస్తున్నామా? లేక
జీవితంలో ఏ విషయం గురించైనా అతిగా తాపత్రయపడితే మిగిలేవి ఆవేదన, ఆందోళనలే. ఈ లోకంలో అందరికీ వారి వారి స్థాయిని బట్టి జీవించడానికి భగవంతుడు అవకాశాలను ఇచ్చాడు. అవసరాలకు సరిపడా డబ్బున్నా ఇంకా లేనిపోని కీర్తి ప్రతిష్టలు, హోదా, గుర్తింపు కోసమంటూ మనిషి తాపత్రయపడుతూనే ఉన్నాడు. ఈ కోరికలను తీర్చుకునే క్రమంలో జీవితాలు అశాంతిమయం అవుతున్నాయి. ‘ప్రాపంచిక గౌరవాలను అందుకోవాలనే తాపత్రయాలను వీడండి. కీర్తి ప్రతిష్టల కోసం పాకులాడకండి. దైవం
ఒక చిన్న కుర్రాడు ఒకరోజు దిగులు ముఖంలో ఇంటికి చేరతాడు తల్లి- ‘ఎందుకురా? అలా ఉన్నావు?’ అని అడుగుతుంది. ‘మా స్కూల్లో నాటకం వేస్తున్నారు. నా మిత్రులందరికీ రాజు, మంత్రి, సేనాధిపతి వంటి మంచి వేషాలు ఇచ్చారు. నాకు మటుకు భటుడి వేషం ఇచ్చారు. నాకు ఏడుపొస్తోంది అమ్మా’ అన్నాడు పిల్లాడు బేలగా. ‘పిచ్చికన్నా ఆ నాటకంలో రాజు పాత్ర ఎంత ముఖ్యమో భటుడి పాత్ర కూడా అంతే ముఖ్యం. నాటకం
భగవంతుడి గురించి తెలుసుకోవడం అంత తేలిక కాదు. అందుకు ఎంతో సాధన చేయాలి. పవిత్రమైన దివ్య భావాల మధుమందారాలతో ఆయనను ఆరాధించాలి. భగవంతుడు లేదా సద్గురువు కృప వల్లనే ఆధ్యాత్మిక జ్ఞానం సిద్ధిస్తుంది. జ్ఞాని మనుషులందరినీ సమదృష్టితో చూస్తాడు. అందరినీ దైవ స్వరూపంగా ఎంచి ప్రేమిస్తాడు. అటువంటి జ్ఞానులు ప్రాతఃస్మరణీయులు. వారి పట్ల సదా భక్తిప్రపత్తులు ప్రదర్శించాలి. వారు చేసే బోధనలు, ఉప దేశాలు ఆత్మవికాసానికి దోహదం చేస్తాయి. నిజమైన
సమాజ శ్రేయస్సు భారత ధర్మం (వేద ధర్మం)తోనే ముడిపడి ఉంది. వేద పురాణ, ఇతిహాసాల కాలాల నుంచి లక్షల సంవత్సరాలుగా మన రుషులు మనకు ఇచ్చిన ఆర్ష ధర్మం భారతదేశంలో కొనసాగుతూనే ఉంది. భారతీయ ధర్మాన్ని సూర్యపుత్రుడైన మనువు రచించాడు. భారతీయ ధర్మాలలో పది ప్రధాన ధర్మాలు, మరో పది ఉప ధర్మాలు ఉన్నాయి. వాటిలో మొట్టమొదటి ప్రధాన ధర్మం- శౌచం. సకాలంలో విధి నిర్వహణ (తపస్సు) రెండవది. ఇంకా,
