మాటలు-ఈటెలు మహా విష్ణువు ధరించే పాదుకలను చూసి శంఖం, చక్రం, కిరీటం ఒకసారి అపహాస్యం చేశాయట. ‘మేం చూడు.. ఎంత ఉన్నత స్థానంలో ఉన్నామో! నీవో? పాదాల కింద పడి ఉన్నావు’ అని పాదుకలను అవి ఎగతాళి చేశాయి. ‘నేను స్వామి పాదాల కింద ఉన్నందుకు సంతోషిస్తున్నాను. మహర్షులు అందరూ మన స్వామి పాదాలకే కదా మొదట నమస్కరించేది. భక్తులు పూజించేదీ ఆ పాదాలనే కదా! మహా విష్ణువు పాదసేవా భాగ్యం లభించాలని

విలక్షణ శీర్షికలతో తెలుగు వారి లోగిళ్లలో వెలుగులు నింపుతున్న తెలుగుపత్రిక ఆరంభమైన అచిరకాలంలోనే అందరి ఆదరాభిమానాలను చూరగొంది. పది నెలల పాటు విదేశీ గడ్డపై తెలుగు సౌరభాలను విరజిమ్మింది. అయితే, పత్రికను మరింత వినూత్నంగా తీర్చిదిద్దాలన్న లక్ష్యంతో తెలుగుపత్రిక బృందం ఇటీవల ఒక సర్వేను నిర్వహించింది. ‘పత్రిక ఎలా ఉంది?’, ‘ఇంకా ఎటువంటి శీర్షికలు కావాలని కోరుకుంటున్నారు?’, ‘పాఠకుల ఆసక్తులు, అభిరుచులు ఏమిటి?’ తదితర అంశాలపై పాఠకుల నాడిని కనుగొనే

అలంకారాలన్నింటిలో వెలుగే పెద్ద అలంకారం. అసలు ఏ అలంకారమైనా వెలుగు లేనిదే గోచరించదు కూడా. ప్రపంచంలోని ఏ ప్రాంతం వారికైనా ఏ ఉత్సవం జరిపినా వెలుగు తోరణాలతోనో, వెలుగు చిమ్మే బాణసంచాతోనే వేడుకలు సాగించడం అలవాటు. దీన్నిబట్టి మానవ స్వభావంలోనే వెలుగురవ్వలు ఉత్సాహానందాలకు ఉనికిపట్టు అనే భావం దాగి ఉందని స్పష్టమవుతోంది. అందుకే మన భారతావని నేలపై దీపావళి పర్వం వెలుగుపూల వేడుకగా ఆవిర్భవించింది. యుగాల క్రితం భారతీయ సంస్క•తి

మనిషి సాధారణంగా భగవంతుడి గురించి చింతించడు. కానీ, కష్టనష్టాలు, దుఃఖాలు ముసురుకొన్నప్పుడు భగవంతుడి కోసం ఎడతెగకుండా ప్రార్థనలు చేస్తాడు. వాటి నుంచి విముక్తి కలిగించాలని పదేపదే వేడుకుంటాడు. అసలు నిజం వేరే ఉంది. ఎవరి కర్మఫలం ఎంత వరకు ఉందో అంత వరకు వారు దానిని అనుభవించి తీరాల్సిందే. పాప కర్మలు ముగిసే సరికి భగవంతుడు జనుల వద్దకు ఒక యోగీశ్వరుడిని పంపుతాడు. అప్పుడు ఆ యోగీశ్వరుడు జనులకు తగిన

దిగులు లేదా నిరాశ మనల్ని చుట్టిముట్టినప్పుడు పరిసరాలను, పరిస్థితులను వేలెత్తి చూపిస్తాం. అవే మన దిగులకు, నిరాశకు కారణమైనట్టుగా వాటిని నిందిస్తాం. అవి మనకు తీరని కష్టనష్టాలు కలిగించాయని దుఃఖిస్తాం. అయితే, మనకు సంభవించిన కష్టాలు మనం చేసిన పనుల తాలూకు ఫలితాలేనని ఎంతకీ గ్రహించం. సంతోషం కలగడం లేదా అది దూరం కావడం అనేది మన చర్యల ఫలితమే. సంతోషం అనేది లేదా ఆనందం అనేది ఒక వస్తువు