ఇది వ్యవసాయదారుల్లో ఎక్కువగా వాడుకలో ఉన్న సామెత. నేలలో విత్తనాలు చల్లితే కొన్నాళ్లకు అవి మొలకలెత్తుతాయి. ఆ చిన్న చిన్న మొక్కలను మరో చోట పాతడానికి ఉపయోగిస్తారు. వాటిని నారు అంటారు. ఈ నారు వేసినపుడు, బాగా ఎండ కాస్తే నీటి తడులందక అవి ఎండుముఖం పడుతుంటాయి. అప్పుడు వాటిని బతికించుకోవడానికి రైతులు పడే ఇబ్బందుల నుంచే ఈ సామెత పుట్టిందని భావించాలి. అయితే, ఈ సామెత రెండు విధాలుగా పుట్టుకొచ్చిందని
వాడే మాటల్లో అనేక జాతీయాలు దొర్లుతుంటాయి. వాటిని చాలా వరకు యథాలాపంగా వాడేస్తుంటాం కానీ, నిజానికి వాటికి నిజమైన అర్థమేమిటో చాలామందికి తెలియదు. కానీ, వాడుకలో మాత్రం చాలా ‘పలుకుబడి’లో ఉంటాయి. అంటే, ఎక్కువగా వ్యావహారికంలో ఉంటాయి. వాటి అర్థం తెలియకున్నా.. సరిగ్గా ఆ సందర్భానికి తగినట్టు మాత్రం వీటిని వాడేయడమే ప్రత్యేకత. అలా వాడేస్తుండే కొన్ని పలుకుబడుల గురించి తెలుసుకుందాం. టెంకాయ చెట్టుకు మడిబట్ట కట్టినట్టు నమ్మకాలు వమ్మయ్యే విషయంలో ఉప
మనం నిత్య సంభాషణల్లో ఎన్నో పద ప్రయోగాలు చేస్తుంటాం. వాటిలో కొన్నిసార్లు ‘సామెతల’ను ఉపయోగిస్తుంటాం. కాల ప్రవాహంలో అవి మన వాడుక భాషలో అతికినట్టు స్థిరపడిపోయాయి. తెలుగు నాట ఇటువంటి సామెత ప్రయోగాలు చాలా ఉన్నాయి. ఒక్కో సామెత ఒక్కో ‘కథ’ చెబుతుంది. అది పరమార్థాన్ని బోధిస్తుంది. వీటిలో కొన్ని హాస్యోస్పోరకంగా అనిపిస్తే, మరికొన్ని వికాస భావాలను కలిగిస్తాయి. అటువంటి కొన్ని ‘‘సామెత కథ’’ల పరిచయం. ‘‘ఆలస్యం అమృతం
ఈ సామెతలో ఎంతో నిగూఢార్థం ఉంది. మనకు కావాల్సిన వాటిని మనం అడిగి తీసుకోవడం ఎంత అవసరమో ఈ సామెత చాటి చెబుతుంది. మీకు కావలసింది ఏమిటో మీరు నోరు తెరిచి అడిగితే కానీ, ఎవరూ ఊరికే ఇవ్వరు కదా!. చాలామందికి చాలా కోరికలు ఉంటాయి. కానీ అవి నోరు దాటి బయటకు రావు. అడిగితే ఏమైనా అనుకుంటారేమోనని, లేదా తమ కోరిక సమంజసమైనదా? కాదా? అనే
గెలవలేని గొడవల్లోకి తలదూర్చవద్దని ఈ సామెత అప్రమత్తం చేస్తుంది. మనం కొన్ని విషయాల్లో అశక్తులుగా ఉండిపోవాల్సి వస్తుంది. దీనికి అర్థం మనం బలహీనులమని కాదని అర్థం. కొన్నిసార్లు సందర్భాలు, పరిస్థితులు అలా వస్తాయి. అంతే. అటువంటప్పుడు మౌనంగా ఉండటం మేలు. నిజానికి జీవితం అంటేనే ఒక పోరాటం. అటువంటి పోరాటాలు చేయాల్సిన సందర్భాలు ఎవరి జీవితంలోనైనా చాలా వస్తాయి. వా•న్నిటినీ అన్నిసార్లూ మనం ఎదుర్కొనే పరిస్థితి రాకపోవచ్చు. తాహతుకు మించి
