జగద్గురు ఆదిశంకరాచార్యుల వారి విరచిత గణేశ పంచరత్నం ఇది. వినినా, చదివినా చాలా పవిత్రమైన భావనలను కలిగించి, ఆధ్యాత్మిక జగతిలో విహరింప చేసే ఈ రత్నాకరం అర్థతాత్పర్యం.. ముదా కరాత్తమోదకం సదావిముక్తి సాధకం । కలాధరా వతంసకం విలాసి లోకరక్షకం -- అనాయకైక నాయకం విశాశితే భదైత్యకం - నతా శుభా శునాశకం నమామి తం వినాయకమ్‍ ।। ఆనందంతో భక్తులు సమర్పించిన మోదకాలను స్వీకరించి, భక్తులకు మోక్షమును ప్రసాదించి, చంద్రుడిని శిరోభూషణంగా ధరించి,

చాలా ఏళ్లుగా తీవ్రమైన సమస్యలతో సతమతం అవు తున్న ఒక యువకుడు విసిగి వేసారి, అన్నీ విడిచి పెట్టేయాలని నిర్ణయించు కున్నాడు. అన్నీ అంటే.. సమస్యలు, ఉద్యోగం, తననే నమ్ముకుని ఉన్న కుటుంబం, తాను నమ్మిన దైవం.. చివరికి దైవమిచ్చిన జీవితం.. ఇవన్నీ విడిచి పెట్టేయాలని నిర్ణయించుకున్నాడు. చివరిగా ఒక్కసారి భగవంతునితో మాట్లాడాలని ఏకాంతంగా ఉన్న ఒక అడవిలోకి వెళ్లాడు. ‘భగవంతుడా! నేను ఇవన్నీ విడిచిపెట్టకుండా ఉండటానికి

‘‘గాడిద కొడకా అంటే.. తమరు తండ్రులు, మేం బిడ్డలం అన్నాట్ట’’ కొన్ని సామెతల్లో అర్థాల కంటే హాస్యమే ఎక్కువ తొంగి చూస్తుంది. ఎవరినైనా ఏదైనా అంటే, వెంటనే తగిన సమాధానం చెప్పడం అనే ధోరణి నుంచి ఇటువంటి సామెతలు పుట్టుకొచ్చాయి. ఉదాహరణకు నేటి సినిమాల్లో ఈ పోకడ ఎక్కువగా కనిపిస్తుంది. ఆ మధ్య వచ్చిన ఒక సినిమాలో ‘ఏం చేస్తుంటారు?’ అని అడిగితే, ‘ఏం చేయాలా